5 Mayıs 2008 Pazartesi

Hıdırellez...

Dün hıdırellezdi.Gün boyu işyerinde süregelen nasıl uygulamalı (hemen google açılır bakılır, gözünü sevdiğim internet) tartışmalarından sonra toplanıp bir gül fidanı alındı.Boş beyaz kağıtlara istekler çizildi.Dışarıda olnması gerekiyor diye gizlice amirim odasının balkonuna koyuldu.Sabah erkenden gelinip balkondan tekrar alındı.Kağıtlar ıslandı.Sonra atıldı.Eeee...Şimdi bekleme süreci başladı.Ne ne zaman olacak.
Yıllar önce yapmıştım yine bir hıdırellezde.Ve ne çizdiysem olmuştu.Tesadüfmü, zaten hayatımın akışı böyle olacaktı ta oldumu, enerjimi o dönem doğrumu yönlendirdim bilemiyorum.Ama son söylediğim doğruysa keşke hep o dönem yapabildiğim gibi şu yaşam enerjisini doğru kullanabilsem.Ama ya hıdırellez baba gelip dileklerimizi gerçekleştiriyorsa işte o zaman yaşadık :) Olursa çizdiklerim deymeyin keyfime...
Ve sonunda Keti geldi. Nasıl badireler atlatmış.Şakın ve yorgun halinden fırsat bulduğumuzda azıcık konusabildik.ama o zamanlarda bile deli kadın aralara ev temizliğini serpiştirmeyi ihmal etmedi. Tabi Güneş'imin bizi öldürme tehditleride cabası. Tüm hayalleri yıkıldı yavrucuğumun. Keti gelmeyecek meydan kuzuma kalacaktı. Keti'ye ilk soru; "çocukların öldümü de niye geldin?" Buyrun burdan yakın! Zaten kadın kızkardeşini kaybetti gencecik yaşta kanser illetinden.
İşte hayat tekrar bir düzene oturdu.Ev ahalisi toplandı.Klasik günler.Ne yapacağına karar veremeyen bir hava, ne giyeceğine karar veremeyen ben...Ve içimde süren bekleyiş.
Kararsızlık en kötü verilen karardan daha kötüdür.Çok doğru bir laf. Vermem kereken kararları artık askıdan cıkarmalıyım. Galiba artık taşlarda yerine oturuyor. Zamana bırakmak, sakince beklemek lazım bazen.
Bin tane plan var kafamda. Ama hiçbirini uygulayamıyorum.Hepsi birbirine giriyor. Bu sene bu bahar da beni fena vurdu galiba. Neyse ne yapıyoruz. Sakin sakin bekliyoruz...

1 yorum:

Nazlila dedi ki...

Nerdeymis Keti? n'OLMUS?